Zelf trek ik
me nooit zoveel aan van de houdbaarheidsdatum: ik ruik en voel eraan of snijd
van de groenten of fruit de gekneusde of rotte plekjes af. En ik ben er nog
nooit ziek van geworden, op één keer na misschien, maar of het ook echt daaraan
lag weet ik niet eens. Ook de zogenaamde dumpster-divers denken er zo over. Zij
struinen de containers van supermarkten, groothandels en restaurants af om er
nog iets eetbaars uit te halen en hun oogst is vaak niet gering.
Het heeft zelfs tot een soort
beweging geleid: Damn Food Waste. Van Amsterdam, Londen, Dublin tot aan New York en Nairobi. In veel
grote steden maken koks van allerlei onnodig weggegooid vers voedsel soepen en curry’s, die vervolgens met veel smaak worden
opgegeten. Door buurtbewoners en stedelingen, maar soms ook wordt het eten naar
de voedselbank gebracht of anderszins gegeven aan mensen die weinig te makken
hebben.Inmiddels zijn er ook restaurants die zich hierbij aansluiten. In Portugal wordt voedsel dat in restaurants over is zelfs verdeeld onder mensen die geen geld hebben.
Maar ook
zelf kun je heel wat met de zogenaamde restjes doen. Zelf heb ik al zeker 20
jaar een biologisch groentepakket en ik
merk elke keer weer hoe creatief ik daarvan word. Ik combineer de raarste
dingen met elkaar en gebruik ook allerlei kleine stukjes die ik van het een of
ander over heb om vervolgens tot mijn eigen verrassing te ontdekken wat een
heerlijke combi dat geeft. En uiteraard
staat er ook elke week wel een soepje van alle overgebleven
groenten te trekken.