Jaarlijkse opruim- en weggeefdag

Ik blog steeds over verschillende vaak kleine en lokale initiatieven die  het geven, ruilen of delen tot een nieuwe manier van leven verheffen, maar doe er zelf ook het nodige in.

Zo woon ik in een buurt waar we er bewust voor hebben gekozen om samen een aantal  zaken te delen, zoals bijvoorbeeld tuingereedschap, een grasmaaier,  boormachine,  aanhangwagentje  en een paar wasmachines. Het is niet alleen handig en goedkoper, maar leidt  vaak ook nog tot leuke contacten en spontane initiatieven. Iemand stelt voor om een gezamenlijke tuindag te houden, een filmavond te organiseren  of een lezing te geven over een onderwerp, waar hij als kunsthistoricus veel vanaf weet, zoals onlangs  bijvoorbeeld over Frida Kahlo. Wie zin heeft,  kan daar naartoe. Regelmatig is er een gezamenlijke borrel en soms wordt er door een aantal mensen samen gegeten. Of  gevolleybald.  

Maar een biologische tuinderij uit de omgeving levert ook  groentepakketten per bakfiets aan huis af. Enkelen – onder wie ik -  delen zo’n pakket met  de buurman, omdat het voor één persoon te veel is. Ook hebben we een kast waar mensen boeken en spullen kunnen neerzetten die ze over hebben, wie weet … heeft een ander er nog wat aan.

Op dat principe is ook de weggeef- en opruimdag gebaseerd, die we eens per jaar op een  zaterdag in het voorjaar houden. Iedereen zet z’n spullen, huisraad, oude fietsen, computers, speelgoed, matras of wat ie dan ook over heeft of niet meer gebruikt  op het middenterrein neer. Anderen kijken vervolgens of er iets van hun gading bij zit. De een kan dat droogrek goed  gebruiken, de ander vindt die retro lamp wel kek en weer een ander wil die oude fiets zelf wel opknappen. Ook zijn er altijd wel een paar mensen die een taart bakken. Vervolgens is er een Afrikaanse bewoner die  van alles verzamelt, vooral plastic speelgoed, driewielers,  emmers en teilen om mee naar Afrika te nemen. Daarna wordt er nog een rondje over het terrein gemaakt door iemand die in een recyclewinkel werkt om te kijken wat hij nog kan hergebruiken. Om een uur of vier tenslotte worden de spullen die overblijven gescheiden verzameld en op de aanhangwagen naar de vuilstort gebracht.

Een dag die vrijwel elke  buurt wel zou kunnen organiseren, want zoals gezegd, is het een van de leukste dagen van het jaar, vooral als de zon ook nog meewerkt.

Zorg naar lichaam en geest

Ook in de gezondheidszorg ontstaan de laatste tijd nieuwe initiatieven om de grootschaligheid en doorgeslagen professionalisering te ondervangen. Zo nemen ouderen, groepen burgers in een buurt of dorpen steeds vaker zelf de regie over hun zorg. Ze richten bijvoorbeeld coöperaties op die hun onderlinge hulp en zorg regelen of, wanneer dat laatste niet mogelijk is, organiseren ze het professioneel, maar dan in een kleinere en meer menselijke maatvoering. Ook de kleinschalige Thomashuizen en buurtzorg zijn belangrijke initiatieven  vanuit mensen zelf  om de zorg menselijker te  maken en niet louter door de financiële motieven van de beleidsinstanties te laten  bepalen.

 

Een andere belangrijke ontwikkeling die naar mijn idee zou moeten plaatsvinden is dat de reguliere gezondheidszorg niet zo afwijzend zou moeten staan tegenover alles wat alternatief of complementair is, terwijl deze sector ook veel te bieden heeft en vaak tegen een lagere prijs. Zo kijken zij meer naar de mens als geheel en beschouwen ze lichaam, geest en ziel meer als een eenheid. Alle drie zijn nodig om tot werkelijke gezondheid te komen.

De artsen of behandelaars in deze sector bereiken met aandacht, tijd, betrokkenheid, een ruimere visie op gezondheid en simpele middelen en technieken vaak veel. Bovendien zijn zij er niet van overtuigd dat alle klachten ook meteen  verholpen moeten worden. Soms hebben die ons iets te zeggen over hoe we ons leven leiden.   

Wanneer artsen daar meer aandacht voor hebben, hoeft niet alles meteen opgelost of weggewerkt te worden - met de farmaceutische industrie daarbij vaak als grote aanjager-  maar kunnen we bepaalde symptomen en klachten ook gaan zien als een soort ongemak dat bij het leven hoort, dat misschien ook op een wat minder ingrijpende  manier verholpen kan worden.    

Wederzijdse verkettering is volgens mij niet het antwoord. Eerder geloof ik in samenwerking, omdat soms de ene aanpak meer op zijn plaats is en soms juist de andere. Ze vullen elkaar aan. Daarom heb ik zeer recent een boek geschreven met interviews met artsen die de samenwerking wel zoeken, die breder kijken naar gezondheid, die lichaam en geest niet scheiden evenmin als wetenschap en  intuïtie, vakmanschap en medemenselijkheid. Zij zien klachten en ziekten soms ook als tekenen op  onze levensweg, waarvan we kunnen groeien en meer mens worden. Of die een roep inhouden om een andere weg in te slaan, want de meeste gezondheid en groei is niet met een pil of operatie af te dwingen.

 

Dit boek ‘Gezond en wel. Artsen met een brede visie op gezondheid’ is vanaf 7 februari  koop op bol.com als e-book (€7,99) of als paperback (€ 12,95)