Ik schreef
in een eerdere blog al over de 19-jarige Delftse student Boyan Slat, die een ingenieuze
installatie bedacht om de wereldzeeën te
ontdoen van de enorme hoeveelheid plastic waarmee ze zijn vervuild. We gebruiken jaarlijks namelijk maar liefst 300 miljoen ton aan
plastic en een deel ervan komt in zee terecht. Een kwalijke zaak en slecht voor
al het leven in zee.
Dus besloot hij
om zijn studie tijdelijk op te schorten en daar wat aan te gaan doen, want het
meeste plastic blijkt zich vooral op vijf plaatsen ter wereld in cirkelvormige
stromingen te verzamelen. Inmiddels, bijna een jaar later, werken hij en
honderd anderen er vrijwillig aan om zijn oplossing te realiseren. Dat lijkt me de juiste spirit! Je niet laten
ontmoedigen door het feit dat alle bedrijven die hij benaderde om zijn
oplossing mede te financieren nul op het rekest gaven. Geen enkel bedrijf wilde
met hem in zee, omdat ze verwachtten dat zijn plan niet haalbaar was. Maar je
vraagt je af of het de haalbaarheid was die hen tegenhield of hun eigen ego’s,
want er werd nogal schamper over gedaan: zo’n ventje van 19 die denkt dat hij
het plastic wel even kan opruimen.
Toch heeft dat ventje van 19 doorgezet.
Zo heeft hij een jaar lang een haalbaarheidsonderzoek gedaan en zich met
honderd andere medewerkers vrijwillig ingezet om het idee verder uit te werken.
Het geld dat hij daarvoor nodig had - zo’n twee miljoen dollar - heeft hij door middel van crowdfunding opgehaald. Ook dat is weer zo’n eigentijdse,
nieuwe vorm om idealen te realiseren en gelukkig zijn er genoeg mensen die
daarvoor warm kunnen lopen. Dat geld zal hij trouwens hard nodig hebben, want
voorlopig verwacht hij nog zo’n drie
jaar bezig te zijn om zijn idee te ontwikkelen. Vervolgens zal het opruimen van
het plastic zeker zo’n tien jaar in beslag gaan nemen. Toch geeft hij niet op!
In feite is
Boyan Slat behalve slim en voortvarend vooral ook een buitenstaander met een
open blik, die ergens voor durft te gaan. Hij laat zich niet door allerlei mitsen
en maren tegenhouden, maar trekt z’n eigen plan. Niet om er rijk van te worden,
maar om zijn kennis en kwaliteiten te delen en te bundelen en zo de wereld een
beetje beter te maken.
