Ongewone dwarsverbanden

De informele economie van ruilen, delen en lenen maakt in Nederland op ’t moment 13% van de economische activiteit uit, las ik onlangs in de krant. Dat lijkt op ’t eerste gezicht misschien weinig, maar is toch verheugend, omdat de nieuwe economie nog niet zo lang aan een opmars bezig is.  Dat het  vooral  jongeren zijn die daarin  het voortouw nemen, zal niemand verbazen. Zij zijn immers vaak de voorlopers of initiatiefnemers van nieuwe trends, zo heeft  de geschiedenis al meermalen laten zien. Bovendien beheersen zij de sociale media als geen ander. Zij kunnen daarmee lezen en schrijven en weten daardoor heel snel onverwachte en verrassende verbindingen te leggen.  

Maar ook ouderen zien steeds meer in dat deze kantelingstijd  vraagt om creatieve,  alternatieve oplossingen en ongewone dwarsverbanden en dragen daar hun steentje aan bij. Ze gaan bijvoorbeeld duurzaam samenwonen met elkaar, soms in een woongroep of woongemeenschap,  maar vaker nog in aparte huizen, maar wel met de afspraak om gezamenlijk een prettig en soms ook duurzaam woon- en leefmilieu te scheppen, waarbij vaak ook de onderlinge aandacht en zorg voor elkaar een belangrijk aspect is. Dat laatste vinden ze mede belangrijk, omdat de zorg voor ouderen behoorlijk uitgekleed wordt. Door zelf voor een gedeelte de burenhulp en zorg voor elkaar te regelen, zijn ze minder afhankelijk van een sterk veranderende zorgmarkt.  Ook past het bij deze ouderen om zo lang mogelijk op eigen benen te staan. Dat is trouwens niet aan dovemansoren gericht, want in steeds meer dorpen en steden leveren de gemeenten maatwerk  om de veranderende woonwensen van ouderen te kunnen realiseren.

Soms ook komen jong en oud op een creatieve manier tot een samenwerkingsproject, zoals bijvoorbeeld bij  ‘Granny’s finest’ in Eindhoven. Oma’s breien vaak graag en veel - en zijn daar ook nog eens erg goed in - maar zijn soms ook eenzaam, zeker als ze steeds in hun eentje zitten te breien. Door oma’s in een gezellige ambiance gezamenlijk te laten breien voor moderne designers vang je twee vliegen in één klap, zo bedacht iemand daar. De oma’s doen het samen, hebben het gezellig en worden beloond met leuke uitjes en uitstapjes, want dat is waar ze ’t meeste behoefte aan hebben. De jonge ontwerpers kunnen mooie, moderne wollen mutsen en sjaals op de markt brengen. Een creatieve combinatie waar beiden aan winnen. 

De zin van aanvullende geneeswijzen

De laatste tijd zijn er steeds vaker positieve geluiden te horen over de toepassing en het  gebruik van  alternatieve geneeswijzen en complementaire methoden die hun effectiviteit hebben bewezen, ook uit de hoek van artsen en ziekenhuisbestuurders. Dat juist ook zij  meer in deze richting bewegen, is hoopvol. Deze methoden en geneeswijzen, waarvan sommige aanvankelijk uit andere werelddelen afkomstig zijn, zoals bijvoorbeeld ayurveda en acupunctuur, worden niet langer in het verdomhoekje gezet en afgedaan als baarlijke nonsens. Behalve dan door de heer Renckens van de Vereniging tegen de Kwakzalverij die deze  - tegen de tijdgeest in - te vuur en te zwaard blijft bestrijden.

Maar over ’t algemeen blijkt er sprake te zijn van een soort voortschrijdend inzicht  dat ook behandelingen als acupunctuur, osteopathie,  Bach remedies,  mindfulness en bijvoorbeeld muziektherapie tijdens een operatie tot goede resultaten kunnen leiden. En deze methodes zijn in veel gevallen goedkoper dan de reguliere behandelingen en medicijnen, waarvan de laatste soms een leven lang moeten worden geslikt. 

Het kostenaspect speelt wel degelijk een rol in de afwegingen om meer van deze alternatieve methoden gebruik te gaan maken, maar dat maakt op zich niet uit.  Het is in mijn ogen juist een goede zaak - en een stap voorwaarts - dat we het niet meer normaal gaan vinden dat er bij klachten en ziektes meteen ’t duurste uit de medische kast moet worden getrokken. Het is bijna een kwestie van: u vraagt, wij draaien. Maar soms zijn er met wat eenvoudiger ingrepen of behandelingen ook goede resultaten te behalen. Dat vraagt echter wel enige inspanning van de betrokkene zelf om een zekere verandering van levensstijl te bewerkstelligen of bepaald gedrag te veranderen. En zoals de meesten van ons wel weten, is dat laatste bepaald niet  gemakkelijk. Maar desondanks de moeite van het proberen waard, want langdurig medicijngebruik blijkt ook de nodige nadelen en klachten met zich mee te brengen en soms zelfs tot nieuwe klachten te leiden.  

Ook de WHO (World Health Organisation) roept landen op om te onderzoeken welke vormen van aanvullende zorg zinvol zijn en ingevoerd kunnen worden.

Het zijn allemaal tekenen van een eerste, hoopvol begin van het broodnodige samengaan van  regulier en alternatief, van lichaam en geest,van medische & wetenschappelijke  hoogstandjes en simpele, dagelijkse middelen. Uiteindelijk kan dat leiden tot een gezondheidszorg die goed is voor iedereen en ons straks niet ons halve maandsalaris gaat kosten.