Koop minder, geniet meer

Een uit Australië  overgewaaid fenomeen: Buy Nothing New maand. Sinds kort wordt deze  ook in Nederland gepromoot, want we komen natuurlijk al om in de spullen en veel kledingkasten puilen uit. Allemaal redenen om je eens achter de oren te krabben en je af te vragen of je wel echt iets nodig hebt, want iets nieuws kopen geeft vaak even een kick, maar de bevrediging verdwijnt ook weer snel. Bovendien worden veel van de hebbedingetjes en zeker ook de kleding die wij kopen onder erbarmelijke omstandigheden in de Derde-Wereldlanden gemaakt, vaak ook nog eens door heel jonge kinderen.

Het idee hierachter is om een maand lang niets nieuws te kopen aan kleding en schoenen, maar je zou het ook kunnen uitbreiden naar goederen, nieuwe elektronica  en andere technische snufjes. Zie het als een  soort detox voor consumenten, want iets nieuws kopen geeft vaak een korte kick, maar daarna ontstaat er weer snel honger naar iets anders. 

Hoewel dit initiatief ook kritiek krijgt, want het zou totaal geen zoden aan de dijk zetten, vind ik het toch een aardig initiatief, omdat het je aan het denken zet en je meer stilstaat bij wat je echt nodig hebt. Voor onze kledingkasten is dat zeker geen overbodige luxe. Iedereen schijnt in z’n kast zo’n dertig kledingstukken te hebben hangen, die hij of zij nauwelijks meer aantrekt. Maar ook de goedkope hebbedingetjes vinden gretig aftrek. Kopen is voor veel mensen een belangrijke bezigheid en vaak ook een verslaving.

Zelf heb ik al een tijdje geleden besloten om minder nieuwe kleding te kopen - als het niet echt iets toevoegt, koop ik het niet, is tegenwoordig mijn motto - en eerst maar eens te genieten van de kleding die ik al in mijn kast heb hangen. Dat is vaak meer dan je denkt, zo blijkt. Ik ontdek weer jurken en truitjes die achterin waren beland en combineer die op allerlei creatieve manieren.  Vaak met veel plezier. Zelf merk ik dat ik er creatief en blijer van word net zoals met maaltijden bereiden trouwens. Ik probeer steeds vaker gerechten in elkaar te flansen met wat ik in huis heb – bijvoorbeeld elke week een vers biologisch groentepakket. Door deze slim en creatief te combineren met wat noten, kaas, peulvruchten en niet te vergeten  veel verse kruiden uit eigen tuin ontstaan er vaak de heerlijkste  combinaties. Ik verras mezelf af en toe en daar geniet ik dan dubbel van.

Tuintjes delen

Nijmegen afficheert zich steeds meer als deelstad en dat klopt met de werkelijkheid, want een vrij grote groep is hier intensief mee bezig en ontplooit steeds nieuwe initiatieven op het gebied van geven, delen en ruilen. Onlangs was er nog een deeldag, waar mensen echt van alles met elkaar konden delen: van boeken, planten, kleding en keukenspullen tot de talenten, vaardigheden, workshops en adviezen van professionals. De meer dan fantastische, uitgebreide lunch van die dag was samengesteld uit alles wat winkeliers, marktkooplui en hotels over hadden. Zelf heb ik ook aan die dag deelgenomen en sommige mensen kunnen adviseren over hun schrijfstijl, aanbod of websitetekst. Maar het waren vooral ook inspirerende ontmoetingen.

Een nieuw initiatief van Nijmegen Deelstad is om al die tuintjes die eigenlijk niet gebruikt worden en andere braakliggende stukken grond, zoals  bijvoorbeeld grasveldjes rondom flats die liggen te verpieteren, door mensen te laten onderhouden en verbouwen die wel van tuinieren houden. Er is, als je goed om je heen kijkt, een overvloed van te benutten aarde en dat terwijl de wachtlijsten voor volkstuintjes uitpuilen. Er staan genoeg mensen te springen om als hobbytuinier aan de slag te kunnen gaan.

Dus wat ligt er meer voor de hand dan de vraag en aanbod op dit gebied via Nijmegen Deelstad met elkaar te verbinden. ‘We willen ervoor zorgen dat alle stukjes grond in Nijmegen groeien en bloeien’, zo stellen de initiatiefnemers. ‘Van iemands voor- of achtertuin  tot hele  terreinen voor stadslandbouw en alles wat daartussen ligt.’

Omdat het dan mooier en groener wordt, sommige mensen erg graag tuinieren, maar zelf geen tuin hebben. En tuinieren is ook nog eens gezond voor lichaam en geest.

De mensen die wel een tuin hebben, maar niet van tuinieren houden of er geen tijd voor hebben, kunnen een ander het tuinonderhoud laten doen. Dezen kunnen bijvoorbeeld in ruil daarvoor soms wat planten, fruit of groenten meenemen. Als er meer verbouwd wordt,  is er misschien ook meer voedsel uit te delen, zeker in de oogstmaanden, waarbij  tuiniers soms omkomen in de groenten en het fruit.  Bovendien zitten mensen die in de natuur bezig zijn vaak lekker in  hun vel. Buiten zijn en zelf verbouwen doet goed, kijk maar naar Maarten ’t Hart.