De gezondheidszorg is vrijwel dagelijks
in het nieuws. Met informatie over allerlei nieuwe geneesmiddelen,
methoden en technologische hoogstandjes. Of over de kosten van de zorg die de
pan uit dreigen te rijzen. Men verwacht de komende jaren zelfs een explosieve
groei van de zorgkosten en dat lijkt me ook alleszins voorspelbaar als we op
dezelfde weg doorgaan, waarin alles wat moet kunnen ook kán en we zelfs voor
een paar gewonnen levensweken torenhoge bedragen over hebben.
Over de inhoud van de zorg: wat is
goede, menswaardige zorg en welke complementaire en alternatieve methoden
leiden tot goede resultaten gaat het helaas veel minder. Dat is jammer, want
met een brede kijk op gezondheid en een gezondheidszorg die lichaam, geest én
ziel omvat valt veel winst te behalen.
Omdat ik dat een belangrijke
ontwikkeling vind heb ik een aantal artsen geïnterviewd die wel een brede visie
op gezondheid hebben. Zij leggen in hun manier van werken de verbinding tussen
regulier én alternatief, lichaam én
geest, wetenschap én intuïtie, vakmanschap én compassie en laten zien welke
meerwaarde dat voor patiënten heeft. Ziektes
en klachten, zo zeggen zij, kunnen ook tekenen op onze levensweg zijn, waarvan we kunnen
groeien en wijzer worden. Een gewaagde stelling, want daardoor moeten we ook
naar onszelf kijken en niet langer blijven denken dat alles kán. Desnoods voor
torenhoge bedragen en zonder dat we zelf de verantwoordelijkheid voor onze
gezondheid nemen.
Hoopvol is wel dat tegenwoordig ook reguliere
artsen vaker toegeven dat ze soms behandelingen geven die niet helpen of
waarvoor de wetenschappelijke bewijslast ontbreekt. Buisjes in de oren bij een
eerste oorontsteking, trommelvliezen doorprikken
of eileiders doorknippen hebben
bijvoorbeeld geen zin. Desondanks doen artsen dat toch, mede omdat het huidige
gezondheidszorgsysteem een perverse prikkel kent: er wordt betaald voor
verrichtingen en niet voor aandacht of tijd. Het zou mooi zijn als dat de
komende jaren zou gaan kenteren.
Maar daarvoor is er ook een andere
attitude nodig. Het is toch eigenlijk belachelijk dat we massaal tegen de griep
worden ingeënt, terwijl een griep ook
een reinigende werking kan hebben. Een griep of flinke verkoudheid doormaken,
eens echt goed koortsen en door al het gesnotter een flinke voorjaarschoonmaak
houden doet het lichaam goed en werd vroeger heel gewoon gevonden. Tegenwoordig
zijn we echter meteen bang dat we anderen infecteren, zoals ook weer bleek bij de
discussie over de mazelen.
Dan heb ik het natuurlijk niet over
de ernstige ziekten, maar over de meer onschuldige kinderziekten en dergelijke.
Maar ook bij ernstige ziekten kan het soms wel een tandje minder.
Zie ook mijn boek: ‘Gezond en wel. Artsen met
een brede visie op gezondheid’, Brave New Books, ISBN 9789402114874
Geen opmerkingen:
Een reactie posten